Waarom ik zoveel geef om Cuando la fe mueve montañas/When faith move mountains van Francis Alÿs.


1. Op 11 April 2002, kregen vijfhonderd vrijwilligers elke een schop in de handen gedrukt en er werd aan hen gevraagd om in een rij te gaan staan aan de voet van een gigantische zandduin in Ventanilla, een gebied juist buiten Lima, Peru. Deze menselijk kam schepte vervolgens een hoeveelheid zand verder over een zekere afstand en op die manier verplaatste de tweehonderd meter lange duin zich tien centimeter van zijn oorspronkelijke plek. Op één dag tijd verschoof een berg. 

Intermezzo. Lima is de hoofdstad van Peru en met meer dan zeven miljoen inwoners is het ook de grootste stad van het land. Zij is gelegen op een strook land langs de Pacifische kust en wordt omgeven door enorme zandduinen waarop sloppenwijken zijn gebouwd. Bevolkt door economische migranten en politieke vluchtelingen die tijdens de burgeroorlog in de jaren '80 en '90 ontsnapten aan de gevechten tussen het leger en guerrilla groepen, zoals bijvoorbeeld het Lichtend Pad. 



2. Francis Alÿs omschrijft de actie zelf als een Bijbels beeld: “Ik weet niet of de duin nu echt opgeschoven is, maar er is wel iets gebeurd in die vier uur dat we daar onder een loden zon stonden te spitten. De mensen beklommen de heuvel en schepten zand. Er gebeurde iets dat je verstand te boven gaat, het was een klein mirakel. Het had iets symbolisch en iets heel echts tegelijkertijd.” De kunstenaar noemt zijn acties ‘fabels’ of ‘verhalen’. Ze worden gekenmerkt door een irrationeel element en humor. When Faith Moves Mountains draagt iets absurd in zich: er wordt enorm veel moeite gedaan voor een minuscuul resultaat. Tegelijk is het net dat aspect dat het werk zijn aanstekelijk utopisch elan meegeeft. 
De zorgvuldig geplande actie straalt een onvoorwaardelijk geloof uit in de maakbaarheid van de wereld. Kunst kan de wereld niet veranderen, maar ze kan wel helpen de geesten daarvoor rijp te maken. Francis Alÿs wil als kunstenaar de mogelijkheid openen voor zijn publiek om anders te denken, zonder commentaren, oplossingen of oordelen op te dringen. De performance is een teken van hoop in een land dat zich in een politieke crisis bevindt. In deze tijden van terrorisme, Trumpisme en Poetinisme, en in een wereld waarin we het zelf van tijd tot tijd niet meer weten, is het goed om aan deze boodschap herinnerd te worden. 

3. Tegelijkertijd bekritiseert en ont-romantiseert Francis Alÿs met dit werk de ‘traditionele’ Land-Art. Toen Richard Long zijn wandelingen maakte in de Peruvaanse woestijn, streefde hij een contemplatieve werkwijze na die hem op afstand hield van de sociale context op dat moment. En wanneer vervolgens Robert Smithson de Spiral Jetty bouwde aan de Great Salt Lake in Utah, draaide hij civiele techniek om in beeldhouwkunst en omgekeerd. When Faith Moves Mountains is Land-Art van mensen die geen grond bezitten, gerealiseerd door de inzet van de gewone man.

__________________________________________________________ 

De Belgische/Mexicaanse kunstenaar Francis Alÿs werd als Francis De Smedt geboren in Antwerpen in 1959. Hij kreeg zijn opleiding in België, maar woont en werkt sinds de jaren 80 in Mexico City. Hij maakt performances, video's, tekeningen en beeldhouwwerken. 

Bronnen: 
• https://auboulot1.wordpress.com/2009/04/05/jeremy-deller-london-psychogeography/ 
• http://ensembles.mhka.be/items/3787 
 https://uk.pinterest.com/pin/248331366929558574/ 
 http://www.tate.org.uk/whats-on/tate-modern/exhibition/francis-alys/francis-alys-story-deception-room-guide/francis-alys-3 
 http://francisalys.com/when-faith-moves-mountains/

Mijn ABC.

Wat ik eigenlijk allemaal al weet, maar soms uit het oog verlies. 
 Niet persé in de juiste volgorde. 


 B. 

Beweging. 

Just go out there and do what you have to do -- Martina Navratilova.

Beweging, of sporten is belangrijk voor mij. Ik loop, ik zwem, ik doe occasioneel yoga, ik dans (Hey, bathroom dancing is an art!), ik fiets veel en ik wandel. Door heen de tijd leerde ik dat, zelfs in de moeilijkere periodes, als ik beweeg, in welke vorm dan ook, ik dan veel beter uitgerust ben om de dagdagelijkse uitdagingen aan te gaan. Dat ik in staat ben om de hongerige greep van de wanhoop te vermijden. Het is mijn 'eerste verdedigingslinie' tegen de onzekerheden van het leven. 

Het is ook wetenschappelijk bewezen dat lichaamsbeweging de aanmaak van endorfine, dopamine, serotonine en noradrenaline stimuleert. Allemaal hormonen die ervoor zorgen dat je je goed voelt. Dagelijks 30 minuten wandelen kan al een wereld van verschil maken wat betreft je humeur. 

Ik sport niet intensief, en dat is ook niet mogelijk met een lief, een kind, een job, het huishouden, mijn vrienden en familie en ook nog bezigheden zoals onder meer schrijven. Ik ben geen lid van een sportclub, ik heb geen personal trainer en ik draag geen kleren van Ivy Park. Maar ik beweeg wel voldoende. Dat gebeurt bewust en onbewust. Weloverwogen ben ik ermee bezig om te lopen in bossen, parken en gewoon op straat. Zwemmen neemt een uurtje per week in beslag, en dat doet zo‘n deugd. Met behulp van een yoga DVD uit de bibliotheek rek, strek, adem en beweeg ik op een matje in mijn kamer. Dansen doe ik, zoals gezegd, voornamelijk in de badkamer en op feestjes. Maar daarnaast smokkel ik hier en daar nog meer beweging in mijn leven. We hebben vier trappen in huis, en die ga ik MEER-DE-RE keren per dag op en af. Ik neem vaker niet dan wel de roltrap of lift. Poetsen, in het tuintje wroeten, planten en maaien, de auto wassen, you name it, ik doe het zelf, dan dat het voor me wordt gedaan. Elke dag rijd ik minstens één keer mijn dochter op de fiets naar school, soms is dat ook meer. (Whoeps, weer de boterhammendoos vergeten mee te geven?! En … terug maar.) Ik doe boodschappen met de fiets, ga naar de bibliotheek, het centrum, theater, … . Wonend in een stad stuur ik het liefst milieubewust, dan dat ik de auto neem. En op die manier kom je al eens ergens, op bewegingsvlak bedoel ik. 

Wandelen is een geliefde bezigheid. Als ik al niet in het bos loop, dan wandel ik er in. Ik houd van de wisseling van de seizoenen, de kleine veranderingen die ik opmerk tijdens weerkerende loop- of wandelroutes, de tijd die ik heb om na te denken. Ik las ooit het boek Wanderlust, A History of walking van Rebecca Solnit. Zij presenteert een absoluut fascinerende kijk op hoe de handeling van het wandelen zelf onze geschiedenis, wetenschap, literatuur, … en de manier waarop we onszelf zien als menselijke wezens heeft beïnvloed. Op basis van een veelheid van diverse disciplines, illustreert Solnit dat wandelen in de hele geschiedenis heeft geleid tot een aantal van de beste én slechtste incidenten. Gewoon heerlijk. 

Al deze dingen doe ik het liefst alleen, want ik geef het toe, ik ben op vlak van beweging geen teamplayer. Ik sport graag op mijn tempo. In mijn tijd. En niet wanneer het moet. Andere mensen doen dat weer wel graag in groep, en dat is ook OK. 

Sport is ongelooflijk gezond en biedt je lichaam allerlei voordelen. Je krijgt meer energie, je botten worden sterker en gezonder, je conditie gaat erop vooruit en ga zo maar door. En door te sporten werk je ook preventief aan je gezondheid. Het versterkt je immuunsysteem, helpt hart- en vaatziekten voorkomen, verlaagt de bloeddruk en cholesterol, en vertraagt het verouderingsproces. Je verhoogt met andere woorden dus je levenskwaliteit. 

Stretchen is belangrijk. Maar warm altijd eerst op voor je begint te stretchen. Als je verkorte spieren hebt, kan je daarna wat stretchen. Het belangrijkste stretchmoment is echter na je training, zodat je je spieren weer op hun normale lengte brengt, wat voor een betere doorbloeding zorgt. Stretchen na het sporten is een must en helpt je blessures vermijden. 

Je beweegt best minstens tien minuten. Want je hebt die verhoging van de hartslag nodig om je conditie te verbeteren. Maar elke stap, elke beweging heeft effect op je calorieverbranding. Wanneer je beweegt, verbruik je meer dan wanneer je zit. Meer bewegen, zelfs al is dat maar vijf minuten, draagt dus bij tot je dagelijkse calorie- verbranding. Voor krachttraining geldt net hetzelfde. Ook hier kunnen enkele minuten tussendoor al een verschil maken. 

Sporten zorgt voor een betere nachtrust. Een actief lichaam heeft rust nodig om te herstellen. Slapen is een natuurlijke manier voor je lichaam om hieraan te voldoen. En doordat door sporten het stressniveau in je lichaam afneemt, lukt het ook beter om te ontspannen, noodzakelijk om je gemakkelijk over te geven aan de slaap. 

Heel wat mensen beschouwen sporten echter als iets dat moet. Iets dat lastig is. Waarom zou je dan niet op zoek gaan naar een bewegingsvorm waar je echt van kan genieten en beschouw het als een verwenmoment? Zolang jij er maar plezier aan beleeft. Dat is wat telt! 

Verder lezen: 
• Rebecca Solnit. (2001). Wanderlust, A History of walking. Penguin Group. 

Verder dansen – the bathroom playlist – niet persé in deze volgorde: 
• Rihanna - Rude Boy 
• Fiocco - Afflitto 
• Technotronic - Pump Up The Jam 
• FKA twigs - Two Weeks 
• Rui Da Silva - Touch Me ft. Cassandra 
• Youngblood Brass Band - New Blood 
• OutKast - Hey Ya! 
• Lionel Ritchie - All Night Long 
• Jimi Tenor - Spell 
• Marvin Gaye - Sexual Healing 
• Jessie Ware - Night Light 
• Björk - Big Time Sensuality 
• Yves Deruyter - The rebel