Op het nachtkastje XII

De laatste tijd las ik, allemaal boeken waar ik woest van werd:

• Ik ben een eiland van Tasmin Calidas. Een zeer rauw en pijnlijk memoir van een vrouw die de drukte en het geraas van Notting Hill verruilt voor het (over)leven in een boerenhuis op een Schots eilandje. Ik dien nog steeds de twee laatste hoofdstukken te lezen, maar moest het even wegleggen... . 

• De kracht van vrouwen: een verhaal van moed en veerkracht van Denis Mukwege. Deze man is een Congolees gynaecoloog en expert op het vlak van seksueel geweld in conflictgebieden. In 2018 werd hij als mensenrechtenverdediger, samen met Nadia Murad Basee, bekroond met de Nobelprijs voor de Vrede. En dit boek is een inspirerende en zeer overtuigende boodschap in het #MeToo-debat en een noodzakelijke oproep tot actie in het gevecht tegen seksueel geweld, waaraan vrouwen en mannen zij aan zij moeten meedoen. Iedere leerling uit de derde graad secundair onderwijs zou dit ook best eens lezen. 

• Know my name van Chanel Miller. Dit boek gaat over de ervaringen van een jonge Amerikaanse vrouw die wordt aangerand als ze na een feestje bewusteloos raakt en de gevolgen daarvan voor haar leven. Haar enorm sterke, slachtofferverklaring kan je hier lezen. 

Op het nachtkastje XI

Thomas Mann - 1929

De komende tijd lees ik:

• De tovenaar : roman over Thomas Mann van Colm Tóibín. De Tovenaar vertelt het verhaal van Thomas Mann, die een leven leidde vol tegenstrijdigheden. Hij stond tijdens de Eerste Wereldoorlog aan de Duitse kant, maar voorzag al vroeg de uitwassen van het nationaalsocialisme.

• De wijsheid van de heks van Susan Smit. Naar aanleiding van het laatste boek dat ik van haar las. De auteur, inmiddels al zelf ruim twintig jaar op het pad van de heks, deelt in dit boek wat ze zelf allemaal heeft geleerd op haar persoonlijke ontwikkelingsreis. 

• Op aarde schitteren we even van Ocean Vuong. 'Sommige mensen zeggen dat de geschiedenis in een spiraal verloopt, niet in de rechte lijn die we zijn gaan verwachten.' Dat schrijft Ocean Vuong in zijn romandebuut. En daar denk ik ook zo over. Alleen neem je elke draai telkens een beetje anders. Deze Amerikaan van Vietnamese afkomst schrijft in briefvorm aan zijn moeder, die niet kan lezen, hoe moeilijk hij zijn weg vond in de VS.

• Schaduwstad van Elizabeth Day. Ik blijf haar boeken maar lezen! Een Oegandees kamermeisje, een journaliste en een weduwe komen in Londen in contact met een snoeverige, wilskrachtige selfmade miljonair hetgeen grote invloed heeft op ieders leven.

Lente 2022

 

Dieter Roth

Dieter Roth (German, Swiss, 1930 - 1998) / Bunny dropping bunny (Karnickelköttelkarnickel) / 1968 Rabbit droppings and straw / 18,5 x 20,5 x 10,5 cm / Museum of Modern Art / New York

Meer info hier. 

Op het nachtkastje X

 

Hans en Grietje en de heks, afgebeeld door Arthur Rackham in The Fairy Tales of the Brothers Grimm van Mevr. Edgar Lucas uit 1909. 

De komende tijd lees ik:

• Waarom de heks in de oven verdween van Lisette Thooft en Mieke Bouma. Dit boek bevat ongeveer 50 navertellingen van inspirerende verhalen uit de mythologie en literatuur. 

• De correcties van Jonathan Franzen. Naar aanleiding van de inspirerende lezing: De kracht van literatuur door Rein Janssens die ik vorige week bijwoonde, toch maar weer besloten om me aan dit meesterwerk te wagen. Wanneer de bejaarde vader van een Amerikaans gezin gaat dementeren, worden zijn drie uit zeer uiteenlopende milieus afkomstige kinderen gedwongen hun levens opnieuw te evalueren.

• De edele kunst van not giving a f*ck van Mark Manson. Enkele vrienden lazen dit boek al, en ik raakte geprikkeld... . Het is een betoog over het goede leven: je hoeft niet altijd positief te zijn, maar in plaats daarvan moet je jouw tekortkomingen en de tegenslagen in het leven onder ogen zien en daarmee leren leven.

• Gezonde grenzen van Nedra Glover Tawwab. Van de schrijfster van dit boek, die tevens ook relatiedeskundige is en een therapeut met heel veel volgers op de Instagrams, kan je veel leren over het stellen van grenzen. 

• The storyteller van Dave Grohl. De memoires van o.a. de drummer van Nirvana en de frontman van de Foo Fighters, waarin hij terugblikt op zijn carrière en leven. De man is pas 53 jaar oud en daarom is dit boek meer een serie 'scènes uit het leven van een rockmuzikant’ dan een uitputtend levensverhaal. Het kan dus niet anders of er zijn opvallende leemtes. Zo worden de oeuvres van Nirvana en Foo Fighters wel erg beknopt besproken, schrijft Grohl nauwelijks over zijn bandgenoten, legt hij niet uit waarom zijn ouders gingen scheiden en zwijgt hij als het graf over zijn eerste huwelijk, dixit Maarten Steenmeijer. Helaas is het boek ook kortelings wat achterhaald geworden door de dood van Taylor Hawkins. Niettegenstaande een aardige memoire. 

Eddy

Amy Hwang

De vrouw van Eddy Kleintjes poetste elke maandag grondig hun huis. Het wás de poetsdag van de week en daar kon niets aan tornen. Net zoals er op dinsdag werd gewassen en ’s woensdags gestreken. Ze hield van duidelijkheid in het leven. 

In de lente echter, schakelde ze een versnelling hoger. 

Wanneer de eerste waterige zonnestralen schenen, voelde ze het kriebelen in haar onderrug en vingers.  Dan werd gedurende een tweetal weken alles héél goed gedaan. 

In het groot. 

Tot in de kleinste hoekjes. 

Dan veegde ze al het grijze stof dat zich op de plinten en deurstijlen had verzameld weg. 

Dan mestte ze alle kasten goed uit. Ze haalde ze helemaal leeg, klom op een stoel of zakte steunend en zuchtend door haar benen om overal te kunnen  geraken… . 

Dan waste ze de ramen, om te eindigen mét krantenpapier. In 2022, wie deed dat nog? 

Ze boende, kuiste, zuiverde, borstelde af, ontsmette, schuurde, waste zich een slag in de rondte. 

Oud papier, glas en gebroken koffiekopjes, kledij die Eddy en haar niet meer stond of paste (was ze het voorbije jaar weer wat verdikt?) werd naar de kringloopwinkel of het containerpark gebracht. Daar stuurde zij Eddy om. Had hij ook zijn bijdrage gedaan aan deze lenteschoonmaak. 

En wanneer het hele huis van boven tot onder gereinigd was, nam ze een lang, heet bad in de badkamer die weer eventjes - eventjes glansde als nieuw en waarvan de tegels nog niet terug dof waren geworden. Ze lag dan tevreden in het water te weken en genoot van het opgeruimde en schone gevoel. Ze had voor dit nieuwe jaar weer alles op orde! Want als je te veel vuil onder de mat veegt, struikel je op den duur over de bobbels. 

Ten slotte kleedde ze zich terug aan, deze keer iet wat deftigs, spoot wat parfum op haar polsen, wreef ze over elkaar en dan naar haar hals en liet ze zich door Eddy trakteren op een etentje. 

Op het nachtkastje IX

Er wordt gezegd dat we zouden moeten dansen 

alsof er niemand kijkt. 

Ik denk dat dat ook voor lezen geldt. 

-- Katherine May. 

De komende tijd lees ik:

• Winteren van Katherine May. Een persoonlijk verslag van de donkere periodes die het leven onvermijdelijk kent, met aandacht voor herkenning en acceptatie.  

• De heks van Limbricht van Susan Smit. In 1674 in een dorpje bij Sittard wordt een 74-jarige vrouw met verstand van natuurgeneeskunde beschuldigd van tovenarij en hekserij en in een kerker gegooid. 

• Zo houd je moed in een tijd van verdeeldheid van Elif Shafak. Een klein, dun pleidooi tegen de achtergrond van groeiende tegenstellingen in de samenleving voor wederzijdse communicatie en interactie, voor genuanceerde debatten in plaats van botsende tegenstellingen.

• De huisgenoot van Elizabeth Day. Ik las eerder al Het feest van haar, en ook De huisgenoot is een roman die je in twee sessies uitleest! Dit boek gaat over een vrouw die haar man verdenkt van het hebben van een affaire met hun huurster. Durf te falen las ik ook, maar in dit verhaal legt de schrijfster en journaliste op basis van haar eigen ervaringen uit wat je kunt leren van dingen die fout gaan, waarin je te kort schiet of mislukt.